Lieve thuisblijvers,
Het is alweer een tijd geleden dat ik nog iets gepost heb, maar het is hier een drukke periode.
Morgen heb ik mijn allerlaatste les hier aan UBC (snif :( ) en daarna beginnen de examens. Gelukkig heb ik er maar twee en die zijn vrij laat, 14 en 20 december (de 21ste vlieg ik naar San Francisco), maar daarvoor is er nog veel te doen. Daarnet heb ik één paper afgewerkt - die gelukkig wel heel interessant was, over stereotypes in popular culture (How I Met Your Mother en That 70s Show) - en tegen maandag moet ik nog een andere paper klaar hebben, waar ik nog niet aan begonnen ben. Maar nu eerst relaxen, morgen weer een dag!
Overigens staan er nog genoeg leuke dingen op het programma. Sinds een paar dagen is er een echte Duitse Kerstmarkt downtown en natuurlijk moét ik daar naartoe, aangezien ik de Leuvense Kerstmarkt zal missen. Zaterdagnamiddag/avond gaan we dus een avondje vol lekkere warme choco, bratwursten en andere Duitse lekkernijen doen. Zondag heb ik met een vriendin een auto gehuurd, omdat we allebei nog één keer de grens over moeten naar Amerika om iets uit ons paspoort te laten halen (anders mag ik eind december niet terug binnen). En daar plakken we dan meteen een namiddag Walmart aan vast.
On to even better things: dinsdag was het de grote avond, Canucks! We hadden tickets voor een échte ijshockeymatch in Rogers Arena (zo'n 15.000 man), Vancouver Canucks vs. Columbus Blue Jackets.
Canucks zijn hier de plaatselijke helden en waren ook de aanleiding van de riots die hier afgelopen mei hebben plaatsgevonden. Ze stonden toen in de finale van de Stanley Cup (denk Champions League maar dan voor ijshockey) en hebben op de laatste moment verloren, wat toen veel woede veroorzaakte. Omdat ze hier de grote helden zijn (je kan geen uur op de campus rondlopen zonder dat je iemand met een Canucks shirt tegenkomt), was het ons ultieme doel om een wedstrijd te zien.
Dinsdagavond rond 18u zijn we dan afgezakt naar downtown met een groep van 10, allemaal voorzien van Canucks shirts, face paint, foam fingers en toebehoren. Want als we iets doen, doen we het goed.
De match zelf was fantastisch - er is niks beter dan in een stadion te zitten met 10.000 anderen en allemaal je team toejuichen. Als er goals werden gescoord, ging het hele dak eraf. En ja hoor, alle ijshockey clichés die je in Friends en andere series ziet, waren er. De cheesy, synthesizer muziek, "kiss cam" (ze filmen koppels in het publiek en die moeten elkaar dan een kus geven), de foam fingers en uitzinnige fans. Ge-wel-dig!
De eindstand was overigens 4-1 voor de Canucks. Een heel spectaculaire match was het niet, maar in vergelijking met de wedstrijden die we hier op de campus hadden gezien, lag het niveau 10x hoger. Die mannen weten wat ze doen, het is bijna onmogelijk om die puck met je ogen te volgen want op 10 seconden geven ze misschien 3 passen. Gevechten hebben we (helaas!) niet gezien...
Mijn camera werkte die avond trouwens niet, dus foto's komen later (als ik ze van andere mensen heb kunnen pikken ;) ).
Daarnaast ben ik afgelopen zondag voor de eerste keer curling gaan doen. Want ja, je kan geen 4 maanden in Canada verblijven zonder eens te gaan curlen! Onze pa kijkt dat altijd op tv en vindt het superfascinerend, maar ik vond er eerlijk gezegd nooit iets aan... Tot ik het zelf gespeeld heb. Echt, eeuwig respect voor die professionele spelers. Die steen in gang krijgen is één ding, maar rechtop blijven staan op dat ijs is nog iets helemaal anders. Laat staan om fatsoenlijk te kunnen mikken. Of die steen ver genoeg krijgen - of net zorgen dat hij ook daadwerkelijk stopt in plaats van vrolijk over de cirkels te glijden. Yep, moeilijker dan verwacht, dat curling!
Het was eerst een uur bus/skytrain, maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan in Marpole Curling Club. Daar aangekomen bleek dat één van de begeleiders (het werd georganiseerd door de Resident Advisors van Gage) zelf heel lang curling heeft gespeeld, dus hij deed dan ook dienst als instructeur. Eerst moesten we rubberen beschermers over onze schoenen doen, om te zorgen dat we niet op onze bek gingen op het ijs. En natuurlijk werden we allemaal voorzien van onze borstel zodat we fanatiek het ijs konden poetsen (of hoe ze dat ook noemen). Na wat uitleg mochten we het zelf proberen - wat moeilijker bleek dan gedacht. Je moet knielen op je één knie, één voet op een zool die je vooruit doet glijden, één hand op de steen en één hand op het ijs met je bezem, zodat je evenwicht kan houden.
Prachtige schoenbeschermers.
Michelle en ik, sweepers van dienst.
Een poging om helemaal in de juiste positie te geraken...
En de borstel niet vergeten, voor het evenwicht!
Na een paar valpartijen en veel hilariteit was het dan tijd om een paar wedstrijdjes te spelen. Wat ook moeilijker bleek dan verwacht, want het is waanzinnig moeilijk om je steen hard/zacht genoeg te gooien zodat hij exact op de cirkels stil komt te liggen. Na een tijd begonnen we het een beetje meer onder de knie te krijgen en uiteindelijk hebben we nog een paar goede spelletjes kunnen spelen!
Blauw for the win!
Vlijtig borstelen.
Dat was het voor nu, toedeloe!
0 reacties:
Een reactie posten